۱۰) عملیات ساخت ، برپایی و نصب اسکلت ساختمان
۱۰-۱) کلیات
۱۰-۱-۱) عملیات ساخت ، برپایی و نصب ، نظیر جوشکاری ، برشکاری و پیچ و مهره کاری سازه های فولادی ، همچنین عملیات قالب بندی ، آرماتوربندی و بتن ریزی در سازه های بتنی باید توسط اشخاص ذیصلاح انجام شود .

۱۰-۲) اجرای سازه های فولادی
۱۰-۲-۱) ساخت ، برپایی و نصب سازه های فولادی باید با رعایت ضوابط و مقررات مبحث " طرح و اجرای ساختمان های فولادی (مبحث دهم مقررات ملی ساختمان) " انجام شود . بعلاوه در برپایی و نصب سازه های فولادی به صورت صنعتی باید ضوابط و مقررات مبحث " اجرای صنعتی ساختمان ها (مبحث یازدهم مقررات ملی ساختمان) " رعایت شود .

۱۰-۲-۲) در موقع نصب و برپایی اجزای فولادی سازه از قبیل ستون ها ، تیرها یا خرپاها ، باید قبل از جدا کردن نگهدارنده ها و رها کردن آنها ، حداقل های تعیین شده در نقشه های نصب برای جوشکاری و یا بستن پیچ ها و مهره ها انجام گرفته باشد . همچنین قبل از نصب هر عضو سازه بر روی سازه دیگر ، عضو زیرین سازه باید صد در صد پیچ و مهره یا جوشکاری شده باشد .

۱۰-۲-۳) در موقع نصب ستون ها ، برای جلوگیری از سقوط ستون های نصب شده ، باید این ستون ها بوسیله تیرهای واسط با سایر ستون ها مهار شوند . چنانچه اتصال ستون ها بوسیله تیرهای واسط امکان پذیر نباشد ، باید با نظر شخص ذیصلاح موقتا ً با مهارهای جانبی پایدار گردند . در هر حال هیچ ستونی نباید قبل از ایجاد اتصال با ستون های مجاور و تأمین پایداری آن رها شود .

۱۰-۲-۴) برای بالا بردن تیرآهن و سایر اجزای فولادی باید از کابل های فولادی و طناب‌های مخصوص محکم و مناسب با ضرایب اطمینان مندرج در " آئین نامه وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیاء در کارگاه ها " مصوب شورای عالی حفاظت فنی استفاده شود. همچنین برای جلوگیری از صدمه دیدن کابل فولادی در اثر خمش بیش از حد ، باید قطعات چوب و یا مواد مشابه بین تیرآهن و کابل قرار داده شود . استفاده از زنجیر برای بستن تیرآهن و سایر اجزای فولادی مجاز نمی باشد .

۱۰-۲-۵) استفاده از دستگاه های جوشکاری و برشکاری برای ساخت ، برپایی و نصب اجزای فولادی سازه باید با رعایت مفاد بند ۲-۴-۶ صورت گیرد . وسایل بالابر و سایر وسایل و تجهیزاتی که در برپایی و نصب اجزای سازه های فولادی مورد استفاده قرار می گیرند باید مطابق با مفاد بخش ۶-۲ باشند .

۱۰-۲-۶) در شرایط نامساعد جوی از قبیل باد ، طوفان و بارندگی و یا در صورت ناکافی بودن روشنایی و محدود بودن میدان دید ، باید از ادامه کار بر روی اسکلت فولادی جلوگیری به عمل آید . همچنین تیر و سایر قطعات فولادی نباید در هنگام نصب ، آغشته به برف ، یخ و سایر مواد لغزنده باشد .

۱۰-۲-۷) در عملیات ساخت ، برپا نمودن و نصب اجزای فولادی سازه باید وسایل و تجهیزات حفاظت فردی از قبیل کلاه ایمنی ، کفش ایمنی ، حمایل بند کامل بدن ، طناب مهار ، عینک و دستکش حفاظتی با رعایت مفاد فصل ۴ مورد استفاده قرار گیرد . همچنین کارگرانی که سطح قطعات فولادی را با مواد شیمیایی و یا با روش ماسه پاشی تمیز می کنند ، باید از ماسک های تنفسی استفاده نمایند .

۱۰-۲-۸) در هنگام برپایی و نصب قطعات فولادی ، محوطه زیر و اطراف کار باید محصور گردیده و از ورود افراد به داخل محوطه مذکور جلوگیری به عمل آید .
۱۰-۲-۹) قبل از بالا کشیدن تیرآهن ها و سایر قطعات فولادی ، اشیاء و قطعات واقع بر روی اسکلت که در معرض سقوط باشند ، باید برداشته شوند .

۱۰-۲-۱۰) در قسمت های مناسبی از قطعات و اجزای تشکیل دهنده اسکلت های فولادی باید نقاط اتصال مناسبی برای قلاب طناب نجات و مهار داربست های معلق پیش بینی شود .
 
۱۰-۲-۱۱) قطعات فولادی مرکب که می بایست در ارتفاع زیاد نصب شوند ، تا حد امکان باید روی زمین مونتاژ و متصل گردند . در غیر اینصورت باید با توجه به مفاد " مبحث  طرح و اجرای ساختمان های فولادی (مبحث دهم مقررات ملی ساختمان) " ابتدا در محل کارخانه یا پای کار پیش نصب شوند .

۱۰-۲-۱۲) تخلیه آهن آلات از تریلر ، کامیون و کامیونت باید با استفاده از وسایل بالابر و جرثقیل صورت گیرد . بالا کشیدن اجسام سنگین و حجیم از جمله تیرآهن و قطعات فولادی به صورت دستی با طناب ، کابل و نظایر آن مجاز نبوده و باید از جرثقیل و سایر بالابرهای مکانیکی مناسب استفاده شود .

۱۰-۳) اجرای سازه های بتنی
۱۰-۳-۱) کلیه اجزای قالب ها از قبیل شمع ها ، پانل ها ، پایه ها و سایر قطعات مربوط که برای قالب بندی و مهار کردن در کارهای بتنی ، طراحی و استفاده می شوند ، باید توسط شخص ذیصلاح با ضریب اطمینان حداقل ۵/۲ نسبت به بارهای وارده ، طراحی و ساخته شوند . در صورتی که در قالب بندی از قالب های پلیمری استفاده شود ، باید استانداردهای مربوط رعایت گردد .

۱۰-۳-۲) قالب بتن باید قبل از بتن ریزی توسط شخص ذیصلاح بازدید و نسبت به استحکام و پایداری کلیه اجزای قالب ، مهارها و نظایر آنها اطمینان حاصل شود ، تا در موقع بتن ریزی از فرو ریختن قالب پیش گیری به عمل آید .

۱۰-۳-۳) در موقع برداشتن قالب بتن ، باید از گرفتن کامل بتن با رعایت ضوابط و مقررات مبحث " طرح و اجرای ساختمان های بتن آرمه (مبحث نهم مقررات ملی ساختمان) " اطمینان حاصل گردد . در باز کردن و نگهداری قالب ها باید احتیاط های لازم به منظور حفاظت کارگران از خطر احتمالی سقوط ، لغزش و یا واژگونی قالب ها به عمل آید .

۱۰-۳-۴) کارگرانی که در امر ساختن ، حمل و ریختن بتن اشتغال دارند ، باید طبق مفاد فصل ۴ به کفش ، کلاه ، عینک و دستکش حفاظتی مجهز باشند . همچنین کارگرانی که در ارتفاع ، به بستن میلگرد ، قالب یا ریختن بتن می پردازند و در معرض خطر سقوط قرار دارند ، باید مجهز به حمایل بند کامل بدن و طناب مهار بوده و برای جلوگیری از سقوط آنها و نیز افتادن ابزار و وسایل کار از محل بتن ریزی موانعی نصب گردد .

۱۰-۳-۵) کارگرانی که به طور مداوم با سیمان کار می کنند و یا در اندود ، بتن پاشی (شاتکریت) یا چکشی کردن بتن فعالیت دارند ، باید با رعایت مفاد فصل ۴ به دستکش ، عینک و ماسک تنفسی حفاظتی مناسب مجهز باشند .
 
۱۰-۳-۶) میخ های موجود در تخته ها و سایر اجزای قالب های چوبی باید بلافاصله بعد از باز شدن قالب به داخل چوب فرو کوبیده یا بیرون کشیده شود .

۱۰-۳-۷) دستگاه بتن ساز باید مجهز به ضامن باشد تا در هنگام تمیزکاری دستگاه از بکار افتادن اتفاقی آن پیشگیری بعمل آید .