هوشنگ سیحون، معمار توانمند

به بهانه‌ی زادروز هوشنگ سیحون، معمار توانمند ایرانی و طراح آرام‌گاه فردوسی

 

هوشنگ سیحون، معمار توانمند

هوشنگ سیحون، معمار، نقاش و رئیس سابق دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای تهران ۳شهریورماه سال ۱۲۹۹ در تهران به دنیا آمد.

پدر بزرگ او میرزا عبدالله فراهانی، بنیان‌گذار موسیقی سنتی و مادر او، مولود خانم از نوازندگان تار و سه تار بود.

آثار سیحون در سال ۱۹۷۲ در کنار هنرمندانی چون پیکاسو و سالوادور دالی در نمایش‌گاهی در دانش‌گاه ماساچوست به نمایش در آمد.

سیحون در این نمایش‌گاه تابلویی از «کلاف‌های خطی» به نمایش گذاشت که در آن از خطوط موازی و پر پیچ و تاب که هیچ‌گاه هم‌دیگر را قطع نمی‌کنند، استفاده کرده بود.

سیحون پس از اتمام تحصیل معماری در دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانش‌گاه تهران، برای ادامه‌ی تحصیل ره‌سپار پاریس شد و در دانش‌سرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس تحصیل کرد و دکترای هنر خود را از آن‌جا اخذ کرد.

اولین اثر معماری او در ایران، طراحی و ساخت آرام‌گاه بوعلی سینا در همدان بود. سیحون این آرام‌گاه را زمانی طراحی کرد و ساخت که تنها ۲۵ سال سن داشت.

سیحون استاد دانش‌کده‌ی هنرهای زیبا و در یک دوره نیز رئیس این دانش‌کده بود. از دیگر آثار این معمار برجسته‌ی ایرانی می‌توان به ساخت بناهایی هم‌چون آرام‌گاه خیام، کمال‌الملک، نادرشاه افشار و کلنل محمدتقی‌خان پسیان اشاره کرد. ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه‌ی تهران از دیگر کارهای هوشنگ سیحون است. در خارج و داخل ایران نمایش‌گاه‌‌های نقاشی بسیاری نیز از سیحون در ایران و خارج از کشور به نمایش درآمده است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خانه‌ی او هجوم بردند و آن را مصادره کردند و کارهای طراحی و نقاشی و همین‌طور مجموعه‌ای از عتیقه‌های سیحون از جمله بزرگ‌ترین مجسمه‌ی گاو به دست آمده از منطقه‌ی باستانی مارلیک را به غارت بردند که برخی از آن‌ها به گفته‌ی سیحون بعدها از بازارهای هنری و عتیقه در خارج از کشور سر درآورد.

هوشنگ سیحون در گفت‌وگویی از خانه‌ای می‌گوید که میان باغی در روستای کلیگون واقع در مسیر جاده‌ای که از جنوب به شمال تهران می رفت و از لشکرک به طرف اوشان و فشم می‌گذشت قرار داشته که پس از انقلاب مصادره شده است: «پسر من این خانه را بسیار دوست داشت. اما متاسفانه این خانه پس از انقلاب مصادره گردیده و به اجاره داده شده بود. پسر من سرانجام این خانه را از آنها اجاره کرد. بعد از مدتی آمدند و گفتند که باید از آن خانه برود چون قصد فروشش را دارند. این بار هم پسرم هر طور که شده بود پولی جمع کرد و آن را خرید. این هم از عجایب روزگار است که کسی ناچار شود یک بار خانه‌ی خودش را اجاره کند و بعد هم آن را بخرد!! در جریان مصادره‌ی این خانه بود که بسیاری از کارهای طراحی، نقاشی و مجموعه‌ای از آثار عتیقه‌ام، از جمله بزرگترین مجسمه ی گاو به دست آمده از منطقه ی باستانی مارلیک، غارت شدند و بعضی از آنها بعدها از بازارهای هنری و عتیقه در خارج کشور سر در آوردند.»

هوشنگ سیحون در ۵ خردادماه ۱۳۹۳ در سن ۹۳ سالگی درگذشت.