نحوه اجرا و فلسفه ایجاد درزها

در درز انبساط بتن، معمولا” میلگرد قطع می شود، قالب بندی انجام می شود و بتن ریخته می شود و سپس با گذاشتن یونولیت با ضخامتی معادل درز، بتن بعدی را می ریزیم. ممکن است در مواردی که جلوگیری از نشت آب از محل درز انبساط ضروری باشد از نوار آب بند pvc (Waterseal) یا انواع پر کننده های درز انبساط مانند واتراستاپ های بنتونیتی  Hypersealو لاستیکی مخصوص استفاده گردد.

برای درزهای جمع شدگی (انقباض) ممکن است با قراردادن یک ورقه نازک یا ضخیم از مواد مختلف درز را بوجود آورد و یا بخشی از ضخامت آن با اره مخصوص بریده می شود. میلگرد قطعه ( در صورتی که موجود باشد) در محل درز کنترل یا انقباض یا جمع شدگی ادامه می یابد.

نحوه اجرا و فلسفه ایجاد درزها درزهای کامل را Full Depth و درزهایی که بخشی از ضخامت را در بر می گیرد Partial Depth می گویند. ارتفاع درزهای بخشی، دست کم باید یک چهارم ضخامت قطعه باشد تا ضعف کافی برای ترک خوردگی در محل درز فرهم آید.
درز کنترل یا جمع شدگی نیازی به عرض خاص ندارد و صرفا” می تواند به ضخامت یک ورقه نایلون یا کاغذ باشد. فاصله درزهای کنترل 18 تا 36 برابر ضخامت قطعه (دال) می باشد. این فاصله تابع نوع بتن، روانی بتن، حداکثر اندازه سنگدانه است و به نوعی به عیار سیمان بتن بستگی دارد. در دالهای مسلح می توان این فاصله را افازیش داد، بویژه آنکه میلگرد از مرکز دال بالاتر باشد ( شبکه فوقانی ) .

در صورتیکه درز کامل نیاز باشد می توان قالب تعبیه کرد و پس از برداشتن آن و گذاشتن یک ورقه جدا کننده یا ماده مناسب بعنوان قالب در کنار بتن سخت شده، بتن جدید را ریخت. بسیاری از اوقات لازم است درز کنترل و حتی درز انبساط با ماده انعطاف پذیر و چسبنده پر شود تا مواد نامناسب و آب، محل درز را پر نکند و در اثر یخ بندان، بتن را متلاشی ننماید. ضمنا” در صورتیکه این درزها پر نشود در اثر تردد، لبه درز می تواند خرد گردد.