آزمایش فضای خالی آسفالت (رایس)
بر اساس استاندارد (ASTM D2041)
مقدمه
هدف آزمایش
وسایل آزمایش
روش انجام آزمایش
پس از خروج کامل هوا، ارلن را از دستگاه جدا نموده و آن را تا زیر لوله نازل از آب پر می نماییم و مورد توزین قرار می دهیم. این مراحل را برای سایر نمونه ها انجام می دهیم و نتایج را در جدولی یادداشت می نماییم.
درصد فضای خالی آسفالت و مصالح سنگی مطابق فرمول های زیر بدست خواهد آمد:
A: وزن نمونه آسفالتی در هوا
D: وزن ارلن محتوی آب تا خط نشانه و نمونه بدون هوا
C: وزن ارلن پر از آب
Gmm: وزن مخصوص ماکزیموم آسفالت
Pgm: نسبت وزن مخصوص هایی محاسباتی آسفالت
Gmb: وزن مخصوص واقعی آسفالت که از آزمایش مارشال بدست آمده است
Vv: درصد حجمی فضای خالی آسفالت
Gsb: وزن مخصوص قیر واقعی
P3,P2,P1: درصد مصالح سنگی درشت دانه، ریزدانه و فیلر
G3,G2,G1: وزن مخصوص مصالح سنگی درشت دانه، ریزدانه و فیلر
V.M.A: درصد فضای خالی مصالح سنگی
ρ_s: درصد قیر آسفالت
D: وزن ارلن محتوی آب تا خط نشانه و نمونه بدون هوا
C: وزن ارلن پر از آب
Gmm: وزن مخصوص ماکزیموم آسفالت
Pgm: نسبت وزن مخصوص هایی محاسباتی آسفالت
Gmb: وزن مخصوص واقعی آسفالت که از آزمایش مارشال بدست آمده است
Vv: درصد حجمی فضای خالی آسفالت
Gsb: وزن مخصوص قیر واقعی
P3,P2,P1: درصد مصالح سنگی درشت دانه، ریزدانه و فیلر
G3,G2,G1: وزن مخصوص مصالح سنگی درشت دانه، ریزدانه و فیلر
V.M.A: درصد فضای خالی مصالح سنگی
ρ_s: درصد قیر آسفالت
با توجه به نتایج این آزمایش و آزمایش مارشال منحنی های مربوطه رسم می گردد و با توجه به این منحنی ها، درصد قیر بهینه بدست خواهد آمد که عبارت است از درصد قیری که آسفالت تهیه شده بر مبنای آن داراس بهترین مشخصات باشد؛ یعنی وزن مخصوص و مقاومت فشاری آن به ماکزیموم نزدیک و درصد حجمی فضای خالی آسفالت نیز در حدود استاندارد باشد.
آفرین بر شما
سلام.وبسایت جالبی دارید.دستتون درد نکنه